گشتی در لوکیشن های چند رمان مشهور

تفریح تو :مجله روشن: با خواندن اولین جمله یک کتاب، جستجویی در ما آغاز می شود که شاید هیچ وقت به پایان نرسد؛ جستجوی یافتن تعبیرهای تازه، جستجوی یافتن معانی بکر و تلاش برای یافتن تحملی تازه تا در برابر حقیقتی که این قصه در گوشمان گفته، خود را آماده کنیم. «رودِ راوی» تلاش برای کشف همین تحمل است از دریچه یافتن مکان رویدادهای قصه، جستجوی زمان از دست رفته ای است که برای همیشه، قصه ها به ما تحمیل می کنند.
کافی است جملات را بخوانی، سپس چشمانت را ببندی و خودت را ببینی که همراه «تام سایر» شاهد قتل «دکتر رابینسون» هستی، یا پشت تابوت مادر «مرسو»ی «بیگانه» با بی تفاوتی قدم می زنی. شاید کمی آن سوتر سر میز شام با «زنان کوچک» نشسته ای و به خاطر شام شب سال نو، خداوند را شکر می کنی. گاه مانند «آرتور بورتون» در رمان «خرمگس» به کلیسا شک می کنی و دشمن سرسخت پدرت می شوی، یا همچون «اسکات فینچ» شاهد تلاش های پدرت هستی که می خواهد از «کشتن مرغ مینا» ممانعت کند و به او افتخار می کنی؛ یا اینکه «وینستون اسمیت» را ببینی که از پلیس اندیشه رو دست می خورد اما با شجاعت هایش رمان «1984» را رقم می زند.
بنا به گزارش آکاایران : می خواهم بگویم شاهکارهای ادبیات جهان، ویژگی های مشترکی دارند که توصیف و صحنه پردازی های ماهرانه و به جا یکی از آنهاست. فضاسازی مناسب در آثار ادبی، دست خواننده را می گیرد و دنبال شخصیت های داستان می کشاند. به شخصیت ها روح می دهد و خواننده را با فرهنگ جاری در داستان پیوند می دهد. خواه آثار مورد علاقه شما در قلمروی ادبیات کلاسیک باشد یا سفرنامه یا داستان های معاصر، فضاسازی و صحنه پردازی می تواند فرصت قرار گرفتن در زمان و مکانی که نویسنده توصیف کرده را برایتان فراهم کند.
حتما تاکنون پس از خواندن کتابی، هوس زندگی در آن دوره زمانی یا موقعیت مکانی به سرتان زده است، هیچ نگران نباشید! با مطلبی که خواهید خواند و پایانی است بر نخستین فصل «رودِ راوی»، خواهید دید که این هوس به جاست؛ تنها آثار داستانی ایرانی نیست که یافتن لوکیشن شان کاری شدنی و لذتبخش است، بلکه رود روایت را می توان تا منازل و مزارع و مواضع شرق و غرب جهان هم دنبال کرد.
همپ شایر؛ مقصد جدید عشاق همیشگی